„Гардијан“: Русија сега оди во војна само за да го заштити Путин од понижување

Неуспехот на првичните планови на Путин за Украина е толку голем што сега веќе не е јасно за што точно Русија сè уште се бори.

Можно е воениот неуспех на Владимир Путин во Украина да го направи ранлив пред политичката опозиција во Русија, пишува британскиот весник „Гардијан“ во уводникот.

Неуспехот на првичните планови на Путин за Украина е толку голем што сега е нејасно за што точно Русија продолжува да се бори, освен да го поштеди својот претседател од понижувањето да го признае поразот. Откако беше спречен обидот на Кремљ за територијални придобивки, руските сили почнаа да ги тероризираат цивилите и да ја оштетуваат украинската инфраструктура. 

Планот е Украина да се остави на студ и темница во текот на зимата, а тоа ќе ја скрши волјата на Украинците за отпор, забележува „Гардијан“.

Сепак, нема индикации дека оваа стратегија функционира. Неуспехот на Путин да разбере дека Украина е горда и независна земја која е подготвена да возврати е основната мана на неговата војна. Покрај тоа, рускиот претседател погрешно го процени односот на сопствениот народ кон војната. Во првите недели од војната, руските државни канали лесно ги поттикнаа воинствените чувства. Сепак, тешкотиите на војната ги заладија страстите, а најавата за мобилизација во септември го намали ентузијазмот на минимум. Но, тоа не значи дека граѓаните масовно се бунтуваат против властите. Несогласувањето во Русија го премолчува стравот и навиката да се биде лојален на властите во време на криза, истакнува британскиот весник.

Сепак, стотици илјади луѓе избегаа од мобилизацијата. Оние кои избегале може дури и да ги надминат оние кои биле успешно мобилизирани (властите не ги објавуваат точните бројки). Многумина од мобилизираните го изразија својот револт што не им беше обезбедена потребната опрема, што не се обучени и дека нивното распоредување е бесмислено. Луѓето кои себеси се гледаат како топовско месо не можат да бидат мотивирани војници. На интернет кружеа видеа на кои тие зборуваат за своите несреќи. Слична конфузија произлегува од официјалните канали, но преку нив таа има форма на сè погласни повици за уништување на Украина, облечени со презир кон воените команданти кои изгледаат неспособни да се справат со задачата. Самиот Путин сè уште не е предмет на критики,

Тешко е прецизно да се измери јавното расположение во полу-тоталитарниот режим, но постојат индикации дека луѓето веќе се уморни од војна. Доверливото истражување нарачано од руската државна служба, кое протече во медиумите минатата недела, покажува дека 25 отсто од испитаниците сакаат воената кампања да продолжи, а 55 отсто сакаат мировни преговори. За споредба, во февруари, инвазијата на Украина уживаше поддршка од 80 отсто од населението. Има и индикации дека Кремљ ја губи сеопфатната контрола врз информациското поле. Русите во моментов се најголеми корисници на онлајн услуги кои можат да се користат за да се заобиколи интернет цензурата. Покрај тоа, руските заедници во странство им даваат на своите сонародници повеќе вистинити информации за тоа што се случува во Украина отколку медиумите во Русија.

Би било прерано да се замисли дека позицијата на Путин е сериозно ослабена. Тој има лостови на принуда да го компензира падот на ентузијазмот. Знаците на ранливост, сепак, се охрабрувачки, како доказ дека постои интерес кај Русите и во Русија и во странство за поинаков вид на политика. Негувањето на овој интерес, пружањето помош на прогонетите и истакнувањето на фактот дека рускиот народ и криминалното раководство на Русија не се иста работа ќе биде сè поважно во наредните месеци и години. Иако поразот на Путин во Украина е стратешки и морален императив за европските демократии и изгледите за нормализирање на односите со Москва изгледаат далечни, оваа идеја не треба целосно да се напушти. За да има практична основа,