ХОЛАНДИЈА: Официјално извинување за ропството! Дали ќе биде прифатено од некогашните колонии
Околу 150 години по крајот на ропството во нејзините поранешни колонии, Холандија сака официјално да се извини за оваа неправда, јави ДПА.
<!–/*
* The backup image section of this tag has been generated for use on a
* non-SSL page. If this tag is to be placed on an SSL page, change the
* 'http://ads.365.mk/www/delivery/…'
* to
* 'https://ads.365.mk/www/delivery/…'
*
* This noscript section of this tag only shows image banners. There
* is no width or height in these banners, so if you want these tags to
* allocate space for the ad before it shows, you will need to add this
* information to the tag.
*
* If you do not want to deal with the intricities of the noscript
* section, delete the tag (from … to ). On
* average, the noscript tag is called from less than 1% of internet
* users.
*/–>
Холандскиот премиер Марк Руте денеска попладне планира да одржи говор за ропството во Националниот архив во Хаг. Предвидено е и претставници на кабинетот да зборуваат во поранешната холандска колонија Суринам во Јужна Америка, како и на шесте карипски острови кои и денес му припаѓаат на холандското кралство.
Холандија некогаш беше трета по големина колонијална сила во светот и поробуваше околу 500.000 луѓе во текот на 200 години. Тие главно биле киднапирани од Западна Африка, продадени и принудени да работат на плантажите во Суринам и на Антилите.
Холандското кралство беше една од последните земји во Европа што официјално го укина ропството на 1 јули 1863 година. Вистинскиот крај дојде дури во 1873 година.
Потомците на робовите и жителите на колониите во тоа време особено се бореле за извинување. Со години, владата на Руте одбиваше да го стори тоа.
Дебатата за помирување со минатото беше повторно разгорена од движењето Black Lives Matter во САД.
Комисијата назначена од владата во јули соопшти дека Холандија мора да се извини и активно да работи на борбата против последиците, како што е расизмот. Ропството беше злосторство против човештвото и државата мораше да ја признае „историската неправда“.
