Том Хенкс вели дека еден филм гледал 120 пати

Том Хенкс е еден од најомилените холивудски актери. Откако го сними својот дебитантски игран филм во 1980 година, тој стана постојано присутен на големите и на малите екрани. Тој даде една од најлегендарните гласовни изведби како Вуди во Toy Story, го режираше Cast Away и доби Оскар за улогата на Форест Гамп.

Веројатно сте гледале некои од филмовите на Хенкс повеќе од еднаш, но тој толку многу се восхитува на една класика на Стенли Кјубрик што ја гледал околу 120 пати.

Во интервју за Collider, познатиот актер откри дека го обожава филмот 2001: A Space Odyssey. Тој филм од 1968 година засекогаш го смени односот кон жанрот научна фантастика, кој во тоа време сè уште се доживуваше како нешто несериозно, форма која најдобро постоеше во сферата на Б филмовите.

2001: A Space Odyssey е заснована на книгата на Артур К. Кларк и се занимава со темата на вештачката интелигенција, влијанието на вонземјаните врз животот на Земјата и човечката еволуција.

Филмот се состои од неколку поврзани сегменти, почнувајќи од човекот, кој покажува како праисториските хоминиди ја откриваат употребата на алатки откако ќе се сретнат со мистериозен црн монолит. Овој монолит, кој се појавува низ целиот филм, претставува напредна вонземска интелигенција која влијае на еволуцијата на човештвото.

Следниот сегмент го поместува дејството кон иднината, каде што е пронајден монолит на Месечината, а неговото откривање предизвикува сигнал до Јупитер. Ова води до мисија до Јупитер со екипаж составен од астронаутите Дејв Бауман и Френк Пул и вештачката интелигенција HAL 9000 што управува со вселенскиот брод Дискавери.

Филмот потоа се фокусира на односот помеѓу екипажот и ХАЛ, кој станува несигурен и почнува да покажува знаци на погрешна логика и автономно однесување, што доведува до смртоносен конфликт. Бауман успева да го деактивира HAL и сам го продолжува своето патување до Јупитер.

Последниот дел од филмот, Јупитер и Надвор од Бесконечното, ги прикажува средбите на Бауман со друг монолит во орбитата на Јупитер. Овде филмот преминува во серија визуелно апстрактни и психоделични сцени кои го прикажуваат патувањето на Бауман низ некој вид вселенски портал. Ова го води до низа бизарни искуства, вклучително и средба со постари верзии од себе.

Филмот завршува со загадочна сцена во која Бауман се трансформира во Ѕвезденото дете, суштество слично на фетус кое лебди над Земјата, сугерирајќи нова фаза во еволуцијата на човештвото.