„Самрак на боговите“ во руската армија

Сергеј Суровикин беше сменет од позицијата врховен командант на руските вооружени сили во Украина. Наместо тоа кормилото го презеде Валери Герасимов. Дали Путин ја балансира политичката моќ на различните струи во руската армија?

Генералот Сергеј Суровикин три месеци беше врховен командант на „специјалните воени операции“, како што Русија сè уште официјално ја нарекува војната за агресија против Украина. Во четвртокот тој беше разрешен од функцијата врховен командант во Украина од министерот за одбрана Сергеј Шојгу. Тоа не е прва реорганизација на руска страна од почетокот на инвазијата, а за Суровикин е деградирање на позицијата заменик командант. Началникот на Генералштабот Валериј Герасимов сега, барем формално, го презеде руското воено раководство во Украина.

Последната промена во серијата доаѓа во изненадувачки момент, бидејќи Русија прави мали воени напредоци за прв пат по неколку месеци. Воените експерти не се согласуваат околу причините за смената, бидејќи Суровикин всушност направи малку воено за време на неговиот врховен командант на руските сили во Украина. Покрај тоа, се вели дека тој е релативно популарен меѓу војската и дека одржува добри контакти со членовите на тврдокорната линија. Тогаш зошто беше сменет?

Успесите на Суровикин

Под водство на Суровикин, руската армија се повлече од украинскиот град Керсон. По првично анектирање на целиот регион Керсон, повлекувањето од единствениот регионален главен град што беше освоен се смета за политички срам за Кремљ.

Меѓутоа, од воен аспект, а според експертите, таа одлука беше исправна, бидејќи руските позиции на западниот брег на Днепар веќе не можеа да се држат. Повлекувањето беше успешно само по себе, изјави за ДВ експертот за безбедност Андраш Рац од Германскиот совет за надворешни односи: „Суровикин успеа да организира релативно уредно повлекување од западниот брег на Днепар, го стабилизираше фронтот долж регионот Харков и на северот. дел од Луганск“. […] Значи, од оперативна гледна точка на Русите, тој направи добра работа“.

Според медиумите, руското воено раководство успеало да извлече од Керсон големи количества материјали и персонал пред напредните Украинци, вклучително и некои од најелитните единици на руската армија – падобранци. Ова може да биде од одлучувачко значење за Русија во понатамошниот тек на војната.

Кобните одлуки на Герасимов

За разлика од Суровикин, Герасимов, во очите на некои набљудувачи, веќе ја докажа својата неспособност во првите денови од војната. Заедно со министерот за одбрана Сергеј Шојгу, Герасимов донесе голем број фатални одлуки при планирањето на инвазијата, особено на северот на Украина.

Дара Масикот, воен експерт од американскиот тинк-тенк „Ранд корпорејшн“, на Твитер напиша: „Под команда на Шојгу и Герасимов, беа уништени големи делови од руските копнени и воздушни единици – и опрема и персонал. Илјадници од двајцата исчезнаа. Тоа воено раководство постапи толку несовесно што во секој нормален систем одамна ќе беше сменет“.

Акт за балансирање на Путин

Значи, што се случува во руското Министерство за одбрана? Според политикологот Андреј Колесников од Карнеги фондацијата за меѓународен мир, постојат различни струи во рускиот безбедносен апарат кои се борат за моќ. На едната страна се поумерените сили со Шојгу и Герасимов. На другата страна се тврдокорните, меѓу кои особено популарен е Сергеј Суровикин, заедно со Рамзан Кадиров, шеф на руската република Чеченија и Евгениј Пригожин, шеф на озлогласената платеничка група Вагнер.

Според Колесников, одлуката за соборување на јастребите во Министерството за одбрана ја донел во Кремљ никој друг туку самиот Владимир Путин: „Гледаме како Путин на овој начин ја балансира политичката моќ на различни струи. Тој игра игра со двајцата, се бори со нив, но и внимава на нив и внимава никој од нив да не стане премногу силен“.

Со ова мислење се согласува и Дмитриј Орешкин, политиколог и професор на Слободниот универзитет во Рига. Тој за ДВ вели: „Се работи за обезбедување на власта (на Путин). За да го направи тоа, Путин мора да дејствува како посредник меѓу овие моќни групи во војската. Во исто време, промовира конкуренција меѓу партиите за никој да не стане премногу моќен“.

Од специјални операции до војна

Во исто време, според Орешкин, назначувањето на Герасимов за врховен командант во Украина претставува ново ниво на ескалација, бидејќи досега само обичните генерали водеа т.н. „специјална воена операција“: „На овој начин Путин признава дека тоа веќе не е специјална операција предводена од обични команданти, туку вистинска војна во која е вклучена цела Русија“, смета Орешкин.

Андраш Рац од германскиот совет за надворешни работи, сепак, не верува дека многу ќе се промени за руската војска на оперативно ниво во иднина: „Тешко дека Герасимов ќе го преземе оперативното раководство, тој последен пат командуваше со војниците десет пред години.“ За Рац, поверојатно е дека тој како врховен командант ќе ја преземе координацијата меѓу различните единици, додека Суровикин ќе остане да раководи на теренот.