ОТКРИЕНА ГЛАВНАТА ДИЛЕМА НА ПУТИН ПО ПИРОВАТА ПОБЕДАТА ВО СОЛЕДАР: Дали е ова крајот на Вагнер групата?

Руската окупација на Соледар, меѓу другото, значи и следново: на Владимир Путин му претстои тешка задача, во која ќе треба да ги балансира спротивставените интереси на сите оние сили кои учествуваат во инвазијата на Украина. Така барем тврди озлогласениот командант на паравоените единици од Донбас, осудениот терорист Игор Гиркин.

Руската армија во петокот објави дека го освоила градот Соледар, што теоретски би требало да и дозволи да напредува кон градот Бахмут, малку појужно, каде што со месеци се водат жестоки борби.

Шефот на групата Вагнер, Евгениј Пригожин, подоцна во посебно обраќање потврди дека Соледар не бил заробен од руската војска, туку дека заземањето на градот е резултат на напорите на неговите платеници. Руското Министерство за одбрана првично не ја призна улогата на приватна воена компанија во освојувањето на Соледар, за на крајот да се приклони на притисокот на Пригожин. Сè уште трае борбата кој ќе ја преземе заслугата за наводното напредување, пренесува Јутарњи лист.

Гиркин на својот канал на социјалните мрежи Телеграм истакна дека има „акутен конфликт“ меѓу неофицијалните инвазиски сили (Вагнер) и традиционалната руска воена команда. Тој, исто така, посочи дека таквата динамика во виорот на војната е „целосно неприфатлива“.

Тој посочува и дека најголема опасност за операциите на групата Вагнер во Украина претставува шефот на рускиот Генералштаб Валери Герасимов, кој неодамна е унапреден на позицијата командант на целата украинска кампања. Наводно, Герасимов и министерот за одбрана Сергеј Шојгу сакаат да ја распуштат групата Вагнер и да ги инкорпорираат платеничките трупи во редовната руска армија.

Со тоа би биле отстранети сите оние кои лично ги сметаат Шојгу и Герасимов за политички непријатели, посочува Гиркин.

Според истражувањето на Институтот за проучување на војната (ISW), коментарите на Гиркин откриваат и голема дилема за Путин. Од една страна, оставете го Вагнер во војната, од друга, отстранете го Пригожин и елиминирајте го неговото растечко политичко влијание. Последниот случај ќе ја зајакне позицијата на традиционалната руска воена команда, особено Сергеј Шојгу, рускиот министер за одбрана. Но, Шојгу, тоа е сигурно, не се рангира добро во најтесниот круг на Путин, вели Гиркин.

Како би изгледал излезот од оваа ситуација? Според Гиркин, Путин би морал да ја прекине практиката на дистанцирање од воените неуспеси во Украина и „лично да ја прифати улогата на врховен командант“.

„Претседателот тврдоглаво ја избегнуваше личната одговорност 11 месеци“, пишува Гиркин, додавајќи дека Путин наскоро ќе мора да избере помеѓу Пригожин, Шојгу – или да ги преземе работите во свои раце.

ISW истакнува дека одолговлекувањето на Путин во обидот да постигне рамнотежа меѓу овие два фактори „може сериозно да влијае на неговата моќ“.