Германија ја тресе скандал, наследниците на првиот германски канцелар се згрозени од одлуката на министерката

Министерството за надворешни работи ja преименуваше т.н Соба на Бизмарк во „Сала на германското единство“.

Историско-политички скандал ја потресе Германија откако тамошното Сојузно Министерство за надворешни работи, под раководство на министерката за надворешни работи Аналена Баербок, ја преименува таканаречената соба на Бизмарк во „Палата на германското единство“. Поради оваа одлука, семејството Бизмарк сега е згрозено, а во соопштението за печатот Александар фон Бизмарк ја обвини министерката Баербок за „недостаток на историска свест“, додавајќи дека тие се потомци на поранешниот Железен канцелар – кои, како што набројува неделникот Шпигел, ги има ни помалку ни повеќе туку 340 – а се „ужаснати и неискажливо тажни“.

Во отвореното писмо, наследниците на Фон Бизмарк напишаа: „Министерката за надворешни работи што морализира не ги исполни своите должности. Не само што има негативен став кон многу други земји, туку и ја искривува историјата во сопствената земја и покажува недостаток на историска свест.

Оваа година семејството слави 750-годишнина. На овој начин се игнорираат достигнувањата на првиот германски канцелар Ото фон Бизмарк, од кои Германија и денес има корист“, се вели во писменото соопштение.

Ото Едуард Леополд Бизмарк бил принц и германски државник (Шонхаузен, 1 април 1815 година – Фридрихсрух, 30 јули 1898 година). Претставник во собранието на пруската земја во 1847 година и во Сојузниот парламент во Франкфурт во 1851 година, а од 1859 до 1862 година прускиот пратеник во Петроград и Париз. Во 1862 година, тој стана канцелар (премиер) и министер за надворешни работи на Прусија. Главната цел на неговата политика била обединување на германските земји и постигнување германска надмоќ во Европа. Во летото 1870 година, тој го предизвика Наполеон III да и објави војна на Прусија, на која Алзас и Лорен и биле отстапени по француската капитулација во 1871 година. Врз основа на таа воена победа, на 18 јануари 1871 година, Вилијам I се прогласил себеси за император на новооснованата Германска империја во Версај, која вклучувала 25 држави, а Бизмарк бил назначен за германски канцелар и ја добил титулата принц.

Во 1870 година, Ото фон Бизмарк го основал Министерството за надворешни работи, кое, сепак, не се нарекувало министерство, туку Канцеларија за надворешни работи, а тоа име е задржано поради традицијата до денес – Auswärtiges Amt. Заради неговите заслуги, таму добил сала, во која имало и негова слика, иако никогаш не работел во таа просторија. По 1945 година, во таа зграда беше сместено седиштето на СЕД, владејачката партија во Источна Германија, но имаше и „Бизмарк сала“ во Бон, каде што се наоѓаше Сојузното Министерство за надворешни работи.

Првично, Бизмарк беше жесток противник на воневропската експанзија. Не веруваше во економските предности на колониите, но подлегна на внатрешно политичкиот притисок. Во 1884 година, Бизмарк ја повика Конгоанската конференција во Рајхсканцлерпалата во Вилхелмштрасе во Берлин за да се договори за координирана акција од страна на европските сили во Африка. Нивниот последен документ од февруари 1885 година го означува почетокот на поделбата на Африка на колонии. Со промена на името на „неговата“ сала, актуелната влада во Германија сака да покаже дека се откажува од колонијалната политика на Бизмарк. А противниците обвинуваат дека на овој начин се обидуваат да го избришат еден од најважните Германци од историската меморија.