ИЗГЛЕДАЛО КАКО ДА СИ ГО ЖИВЕЕЛА СОНОТ НО СЕ БОРЕЛА СО ДРОГА И ДЕПРЕСИЈА: Беше брутално убава, на 42 години си пресуди

Не секоја приказна за модели има среќен крај.

Животот на Марго Хемингвеј беше бурен и трагично скратен, но нејзиниот придонес во модата е непобитен.

На врвот на нејзината кариера, нејзиниот живот изгледаше неверојатно гламурозен; како внука на Ернест Хемингвеј, таа е родена во едно од најпознатите американски семејства. Висока, впечатлива убавица која потсетува на Грејс Кели, Хемингвеј брзо стана еден од најбараните модели во Њујорк.

Таа беше редовна во Студио 54 во екот на славниот клуб, не носеше ништо друго освен светки, се забавуваше со Мик Џегер, Халстон и Лајза Минели.

Таа го сруши рекордот кога го потпиша првиот милионски договор со парфемот „Фаберже“. Марго не беше само лице, таа беше ЛИЦЕ.

Во 1970-тите, нејзиното лице беше насекаде: на насловните страници на Vogue, во рекламните кампањи, во медиумите. Меѓународната славна личност одеднаш стана дел од животот на Хемингвеј и сето тоа пред да наполни 21 година. Однадвор изгледаше како да живее сон.

Вистината беше многу покомплицирана. Марго се бореше со нарушувања во исхраната, алкохол и депресија. Иако многумина од луѓето што ги запознала во манекенството ја плашеле, таа никогаш не се поврзала со џет-сетот во кој била дел. Дури и на врвот на нејзината слава, таа претпочиташе да се опишува себеси како едноставна девојка од Ајдахо, а не како чуден термин – супермодел.

„За мене, да станам славна личност беше како да се биде во срцето на ураган“, изјави Хемингвеј за списанието People во 1988 година.

„Одеднаш станав интернационална заштитна девојка. Звучи гламурозно, и беше. Многу се забавував. Но, бев и многу наивна кога излегов на сцената. Искрено мислев дека луѓето ме сакаат поради себе – поради мојот хумор и добри особини. Не очекував дека ќе сретнам толку професионални пијавици“.

Замките на славата се добро документирани и нејзините искуства фрлаат светлина на многу прашања кои индустријата за моделирање би сакала да ги откријат: Имено, да се биде девојката на која сите се восхитуваат не мора да значи среќа; да, во нејзината работа, дури и големиот успех може да биде неверојатно минлив, и да, оние пијавици – луѓе кои сакаат да ја искористат вашата позиција за да дојдат до слава.

По два неуспешни брака, филмска кариера и време поминато на рехабилитација, Маргот Хемингвеј трагично почина во 1996 година на 42-годишна возраст, земајќи предозирање со седативи. Таа беше петтата личност во нејзиното семејство што извршила самоубиство.

Нејзината способност пред камерата беше очигледна уште од првиот ден, а нејзината последователна работа со фотографи како Франческо Скавуло, Оливие Тоскани и Даглас Киркланд ја покажува убавината на врвот на нејзините моќи. Брилијантно, ранливо и способно да полни со емоции дури и едноставна слика, наследството на Хемингвеј живее во секоја безвременска фотографија што таа ја остави зад себе.