Се случува голем пресврт во Британија: “Тие би можеле да се вратат порано од тоа што некој можеше да го очекува!?”

Политичкиот песок се поместува на начин за да се чини дека поблиските односи со Европската унија изгледаат неизбежни

Проектот Брегзит стана како некоја луда затворена на поткровје, пишува британски Телеграф. Демонизирано, со скршен дух, запоставено, се наѕира над Обединетото Кралство. Брегзит е претворен во национална психодрама. Властите немаат план да го ослободат неговиот потенцијал – на што беше изградена кампањата за напуштање на Унијата – малите бизниси се задушуваат од бирократијата, тензиите се подгреваат во Северна Ирска и се чини дека само ќе се влоши.

Ториевците направија толкава врева со Брегзит што проектот ги проби границите по што може да се врати на она што се очекуваше од него. Со оглед на еврофилското расположение на лабуристите, Брегзит некако отсекогаш бил ограничен на владеењето на конзервативците.

Крајот на тоа владеење е на повидок, а речиси ништо не е постигнато.

Огромна количина на политичка енергија продолжува да се троши на бројни слепи улички, особено во Северна Ирска. Според договорените точки од т.н протоколот за Северна Ирска, сите стоки што влегуваат во Северна Ирска од остатокот на Обединетото Кралство мора да подлежат на одредени царински проверки. Ваков договор е направен со цел да се избегне воведување шенген граница на ирскиот остров. Имено, се стравуваше дека овој потег повторно може да предизвика конфликти меѓу британските лојалисти и застапниците на интегритетот на островот.

Речиси седум години по гласањето на референдумот, фокусот останува на слични, навидум нерешливи технички размислувања – и повеќето британски граѓани сега радикално губат интерес за оваа тема. Тешката реалност е дека дури и оние кои навидум се залагаа за максимално искористување на новите слободи, никогаш не сфатиле како да го направат тоа, истакна конзервативниот Телеграф.

Каде се иновациите?
Наспроти сето ова, речиси и да не се обрнува внимание на иновациите – на пример, како повторно да се осмисли земјата како научна суперсила, како да се создаде водечка светска регулаторна средина за технолошките компании и сите оние други чекори кои, со текот на времето, би уништиле тезите на останатите кои се залагаа за останување во ЕУ.

Прифатената мудрост во Вестминстер е дека Брегзит ќе живее, во најлош случај како политички фантом. Но, Телеграф предвидува дека Британците би можеле повторно да влезат во ЕУ – порано отколку што многумина мислат. Брегзит, велат тие, едноставно не доведе до национално ресетирање што го очекуваа милиони луѓе. Наместо тоа, почнува да изгледа и малку бесмислено.

Земјата се движи во спротивна насока од она што го најави Брегзит. На пример, напуштањето на ЕУ мораше да резултира со тоа Лондон да ја врати контролата врз сопствената имиграциска политика. Наместо тоа, владата е растргната помеѓу ненаситниот апетит на економијата за евтина работна сила и популистичката желба да се ограничи бројот на странци. Понатаму, Брегзит требаше да ја направи економијата поконкурентна. А сепак, британските власти ги зголемија даноците бидејќи деловните лоби групи ги попречуваат напорите за дерегулација да ја срушат конкуренцијата во почетокот. Најголемото достигнување на Брегзит е тоа што остро ја разоткри неспособноста на британската политичка класа, наведува Телеграф.

Јавно мислење
Од друга страна, анкетите на јавното мислење значително се променија во корист на останување во Европската унија. Додека 54 отсто од граѓаните сега сметаат дека е погрешно што се напушти ЕУ, само 35 отсто се уште инсистираат на исправноста на одлуката.

Секако, „Телеграф“ е претпазлив и посочува дека тоа сепак не значи дека расте апетитот на гласачите за повторно приклучување.

Меѓутоа, ако тоа се случи, пристапувањето во никој случај нема да се опише како разработен заговор на еврофилската елита. Политичките процеси се движат на начини што кои прават поблиските односи со Европската унија да изгледаат неизбежни. Ако гневот продолжи да врие меѓу лабуристите, промената на политиката и кампањата за придружување би можеле да станат неизбежни. Лабуристите, меѓу другото, за да се обезбеди долговечноста на новата генерација, мора да ги освои и шкотските гласови (мнозинството гласаше за останување) со голем политички гест.

Во тој случај, што би се случило со ториевците – партијата која доби историски мандат да го „заврши Брегзит“ пред нешто повеќе од три години? Впечатокот е дека Конзервативната партија нема да може да го преживее срамниот исход од повторното приклучување. Можеме ли конечно да видиме појава на нова централнодесничарска партија која би имала шанса да ја преземе власта, прашува британски Телеграф. Ова е можеби единственото нешто што може да не спаси, посочуваат тие.